Toplum olarak çekirdek aileyi bile sindiremiyorken,aniden bireyselleşmeye ve atom aile kavramına doğru gitmeye başladık.Atom aile;anne ya da babanın tek başına çocuk yetiştirdiği genelde iki kişilik ailelerdir.Avrupa da yaygın olan bir kavramdır.Devletlerin ve kiliselerin karşı olduğu bir kavram olmasına rağmen ipin ucu kaçırıldığı için önlenemeyen yeni aile düzenidir.İnsanlar ya sadece çocuk için evlenip boşanıyorlar ya da evlilik dışı çocuk dünyaya getirip tek başına büyütmeye çalışıyorlar. İster kadın olsun isterse erkek bu durum ağır bir sorumluluktur.Çocuk açısından bakıldığında ise travmadır.Hiç bir çocuk birlikte oynayabileceği kardeşten,kuzenden mahrum edilmemelidir.İnsan toplumsal bir varlıktır .Çocuğun hayatında baba ya da anneden sadece birinin olması diğer yanının hep eksik kalmasına yol açar.Her çocuk bayram sabahlarına geniş bir aile içinde uyanmalıdır.Bu çocuklarımızın en temel hakkıdır.
Medyatik ünlülerimizin inişli çıkışlı hayatı,tek başına çocuk büyütmeyi marifet sayan sahte gösterileri…Boşandıkları eşleriyle yemeğe çıkdılar,doğum günü ve tatillerde bir araya geldiler masalları…Hiçbir şey çocuğun gece yatacağı zaman, anne ya da babasına sarılıp iyi geceler demesinden daha kıymetli değildir.Hiç bir ekonomik imkan yada psikolojik destek, sabah uykudan uyanan çocuğun anne ve babasını kahvaltı sofrasında birlikte görmesinden daha iyi gelemez.Her çocuğun mutlaka tereddüt etmeden güvenebileceği ebeveynleri olmalı.Ne olursa olsun ne yaşanırsa yaşansın beni yalnız bırakmazlar diyen büyükleri olmalı.
Çocuklarımız artık bizim ve okullarımızın kontrolünde değildir.Çocuklarımızı sanal alem,teknoloji ,medya yönetmektedir.Bu çağda teknolojiye ve medyaya karşı savaş açamayacağımıza göre ; onlara bu anlamda sorumluluk yükleyebiliriz.Bundan çok değil on yıl öncesinde tek başımıza bile izlemeye utandığımız sahneleri ailecek izliyor olmamız bizleri nasıl asimile ettiklerinin kanıtıdır.Yasaklarla değil,yanlışa yanlış diyerek, doğru örnekleri çoğaltarak geleceğimize sahip çıkabiliriz. Aile bireylerinin birbirleriyle verimli zaman geçirmeyi öğrenmesi kaçınılmaz olmuştur. İş işten geçmeden çocuklarımıza sahip çıkmalıyız. Onları bizler sevip,sayıp,koruyup kollamazsak;başkaları sever,onlarda karşılıksız sevmez.Bunca terör örgütü pusuda bekliyorken bir tek evladımızı bile gözden çıkarma lüksümüz yoktur.Aynı gemide yaşıyoruz.Gemi su alırsa senin çocuğun benim çocuğum diye bir şey kalmaz,birlikte batarız.
Bireyselleşen insanlar bazı konularda özgürlüğünü elde etmiş ,başarılı olmuş olabilirler ama mutlu olamazlar.Kendini güvende hissedemezler.Acılar paylaşıldıkça azalır,sevinçler ve mutluluklar paylaşıldıkça çoğalır.Ailenin önemi medya aracılığı ile mutlaka vurgulanmalı,diziler ve filimler aile olmanın güzelliklerini ön plana çıkaran mesajlar içermelidir.Aileyi taşımak zor bir yüktür ama insanın güvenebileceği ve sığınabileceği tek limandır.Ağaç dalıyla vardır,dal gövdesine güvenerek sallanır.Yapraklar dökülür, dallar kırılır ama gövde sağlamsa yaşamaya devam eder.Her aile koca bir çınardır.Kendisi için ayakta durur,başkalarına ise gölge salar.