Bize uymayan her şeyi ötekileştirdik
Kuralları, renkleri günleri, insanları, hayvanları.
En çok ta duyguları...
Gülmek kadar doğal olan ağlamak neden rahatsız ediyor mesela.
Oysa ağlamak o kadar doğal ki çocuk doğduğunda ağlayarak müjdeliyor varlığını, tüm ihtiyacını ağlayarak iletiyor anneye. Ayni şekilde bir yakınımız öldüğünde ağlayarak o acıdan kurtulmaya çalışıyoruz. Yeri geliyor sevinçten hatta bazen sinirden ağlıyoruz
Peki neden gizleme ihtiyacı hissediyoruz. Oysa; gülmek, ağlamak, sevmek, kızmak , kıskanmak hatta nefret etmek . Bunlar normal . Anormal olan ise bunları gizlemek bastırmak ertelemek engellemek veya bunlardan kaçmak
Belki de somutlaşması gerekiyordur duygularımızın, ağlamayı somutlaştıran da gözyaşıdır. Onun yanağa sinen sıcaklığıdır, dudağına kadar indiğinde verdiği ılık tuz tadıdır. Hele de bir toplumda isek kirpiğe yalvarır o tuzlu ılık damlalar.
Bazı duygular vardır ki erteledikçe katlanır bastırdıkça direnir.Bu nedenle duygularımızı kontrol etmek yerine özgür bırakalım ruhumuz en doğru noktaya sürüklenecektir ...
Çok güzel yazmışsın. Kalemine sağlık. Devamını bekliyorum sabırsızlıkla.????